ساختار ژنتیکی سویه های مختلف گونه تایگر بارب (puntius tetrazona) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای

تنوع، ساختار ژنتیکی و میزان تفرق چهار سویه از ماهی زینتی بارب، puntius tetrazona، شامل تایگر، رزی، آلبینو و گرین بارب با استفاده از نشانگر­های ریزماهواره­ای بررسی شد. استخراج dna از160 قطعه ماهی (هر سویه 40 قطعه) از بافت باله پشتی با استفاده از کیت دنا-زیست آسیا و پروتکل شرکت انجام گردید. واکنش تکثیر 4 نشانگر با استفاده از آغازگرهایsm17، sm25، ma106 و ma109 انجام و بر روی ژل آکریل آمید 8 درصد الکتروفورز شد. نتایج بیانگر چند­شکلی بودن تمام جایگاه های مورد مطالعه بود. تعداد آلل­های مشاهده شده چهار جایگاه در تمام جمعیت برابر با 21 آلل بود. میانگین تعداد آلل به ازای هر نشانگر در تمام جمعیت برابر با 25/5  و در دامنه 3 تا 6 آلل قرار داشت. متوسط تعداد آلل مشاهده شده هر سویه به ترتیب تایگر، گرین، آلبینو و رزی بارب برابر 25/3، 25/3، 4 و 25/3 آلل بودند. متوسط هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار در تمام جمعیت به ترتیب برابر با 24/0 و 49/0 بودند. اکثر جایگاه ها در جمعیت­های مختلف انحراف از تعادل هاردی-واینبرگ را نشان دادند. تجزیه داده­های مولکولی نشان داد که بخش قابل توجهی از تنوع افراد (97 درصد) در درون سویه­ها است. مقدارfst در مطالعه حاضر برابر با 03/0 بود که نشان از تفرق پایین جمعیت­ها است. تجزیه کلاستری upgma براساس فاصله ژنتیکیnei تفرق بسیار کمی در بین سویه­های مختلف تایگر بارب نشان داد. بنابراین، هر چند نشانگرهای ریزماهواره ای استفاده شده در مطالعه ساختار ژنتیکی سویه­ها مناسب بودند، اما درجه تفرق سویه­ها بسیار کم و حاکی از درجه خویشاوندی بالای آنها است.